‘…We gingen met een fietsriksja naar de Jama Masjid moskee. Bij de ingang moesten de sandalen uit en ik kreeg een doek om m’n benen, want mijn broek was tekort. Een oude man die geen engels sprak en het amper verstond leidde ons rond. Met handen en voeten maakte hij ons alles duidelijk en wist hij ons toch nog heel veel te vertellen. De tegels waren bloedheet aan onze voeten, gelukkig lagen hier en daar loopmatten. Hij liet ons een voetafdruk, een baardhaar in een stolp en een geschrift van Mohammed zien die wel 1400 jaar oud was. Prachtig allemaal…’